اتفاق مهم در اولین ایستگاه ظهور استقلال: تا پای جان دویدن
به گزارش کا 118، آنچه در پس پیروزی مقابل صنعت نفت آبادان امیدبخش بود، آن 3 گلی نیست که روی تیزهوشی و ذکاوت تیمی و فردی به دست آمد یا دروازه‌ای که روی سخت‌کوشی مدافعان و دروازه‌بان بسته ماند.
به استقلال باید به چشم تیمی که قادراست تا دقیقه 90 خوش‌نفس بدود نگریست
تیمی که انگار تمرینات هوازی را پیش از شروع فصل به خوبی سپری کرده و عضلات بازیکنانش به حدی آماده و قبراق است که در واپسین دقایق با این حجم از سختی و فشردگی و گرمای طاقت‌فرسا، دچار اسپاسم نمی‌شود.
اتفاق مهم در اولین ایستگاه ظهور استقلال در لیگ بیست و سوم همین است؛ تا پای جان دویدن!
شاید به واسطه غیبت طولانی مربی بدنساز که رل اصلی را در آماده سازی بدنی بازیکنان ایفا می‌کند، امید اندکی به قبراقی و چالاکی آبی‌ها در ایستگاه اول وجود داشت. شاید بیم آن می‌رفت که استقلال نتواند در گرمای آبادان تیمی رو به جلو و خوش‌اشتها باشد. تیمی که زود خسته می‌شود از نفس می‌افتد و دچار بحران می‌شود. بازی استقلال با صنعت نفت آبادان اما جور دیگری بود.
همان تیمی که شاید خیلی‌ها از داشتنش قطع امید کرده بودند وبه دلیل نداشتن مربی بدنساز هرگز تصور نمی‌کردند، لااقل در هفته‌های آغازین شاهدش باشند اما استقلال ایستگاه اول انگار از دقیقه 70 به بعد تازه موتورش روشن شده بود و هیچ نشانی از خستگی و فرتوتی در وجودش نبود.
استقلال پنجشنبه شب خوش‌نفس می‌دوید و انگار برای نبردی 120 دقیقه‌ای آماده شده بود. این ویژگی حاصل تمرینات دورادوری بود که با هماهنگی سسما و نکونام انجام شده یا تمرینات اختصاصی که بسیاری از بازیکنان به واسطه فقدان مربی بدنساز انجام داده بودند، به هر جهت برای استقلال حاوی خبرهای خوشی بود و این تیم را متفاوت و متمایز با پیش‌بینی‌ها جلوه کرد و نشان داد این تیم با وجود کاستی‌هایی که در برخی پست‌ها دارد اما از یک معیار و ویژگی مطلوب بهره‌مند است؛ دویدن.
شاید در ظاهر تیمی برخوردار از بدن‌های آماده و به لحاظ هوازی قبراق و چالاک، کم‌اهمیت جلوه کند اما حقیقت این است که بسیاری از موفقیت‌های بزرگ و ماندگار از همین راه عبور می‌کند و تیم‌هایی موفق و کامیاب خواهند بود که از پیکربندی در آنها به عالی‌ترین شکل ممکن استفاده شده باشد.
فصل قهرمانی استقلال را اگر به یاد بیاوریم همین خصیصه در تیم مجیدی نیزهویدا است
شاید در وصف آن فصل و دلایل قهرمانی معیار گل نخوردن و بسته نگه داشتن دروازه در زمانی طولانی یکی از مهمترین ارکان موفقیت لقب بگیرد اما حقیقت این است که تیم مجیدی نیز تیمی دونده و خستگی‌ناپذیر بود که می‌توانست دقایق طولانی حریف را در زمین خود نگه دارد و کار پرس را به شکلی تحسین‌برانگیز به انجام برساند.
در واقع استقلال فصل جاری نیز در ابتدای همین مسیر قرار دارد و بارقه‌های امید را ایجاد کرده تا شاید یک فصل طولانی شاهد تیمی باشیم که از دقیقه یک می‌دود تا دقیقه 90. این امیدواری زمانی بیشتر ذهن‌مان را در برمی‌گیرد که می‌بینیم دوندگی تیمی استقلال در گرمای 47 درجه‌ای آبادان و آن شرایط شرجی رقم خورده و استقلال از امتیاز میزبانی برخوردار نبوده است.
حال اگر در تهران و شرایط آب و هوایی که هر روز بازیکنان با آن مواجه بودند این میزان دوندگی رقم می‌خورد شاید می‌شد ماجرا را عادی و بدیهی جلوه داد اما استقلال با ثبت آمار قابل توجهی از میانگین دویدن میان بازیکنان خود، در آبادان موفق به انجام این مهم شده است.
فرصت بدنسازی بعد از هفته چهارم
به این نکته مهم نیز باید توجه داشت که استقلال فرصت بزرگی دارد تا وضعیت بدنی خود را از چیزی که در بازی با صنعت نفت آبادان رقم خورد، بهتر کند.
بعد از هفته چهارم لیگ تعطیل خواهد شد و استقلال می‌تواند از این مزیت به سود خود بهره گرفته و زیر نظر سسما به تمرینات فشرده بپردازد تا از چیزی که رؤیت کردیم بهتر جلوه کند.
گزارش: حمید عرب
انتهای پیام/
