اعتصاب یا اعتراض؛ صدایی که از خانه سینما به گوش می‌رسد
به گزارش خبرنگار سینمایی کا 118، طی روزهای گذشته، اخبار متفاوتی مبنی بر برخوردهای قضایی با برخی هنرمندان منتشر شده که انتشار این اخبار، واکنش‌های متفاوتی را به خود دیده است.
در یکی از این واکنش‌ها، خانه سینما در بیانیه‌ای، ضمن اعلام پیگیری وضعیت هنرمندانی که با آنها برخورد شده اعلام کرد که در صورت به نتیجه نرسیدن این پیگیری‌ها و تداوم این روند، دست به اعتصاب خواهد زد.
از سوی دیگر، جمعی از اعضای خانه سینما نیز با انتشار بیانیه‌ای، ضمن زیرسوال بردن متن خانه سینما، از هیات مدیره جدید تقاضا کردند که در کنار پیگیری وضعیت هنرمندان، به وضعیت معیشت و صنف اعضای خود نیز حساس بوده و پیگیر مسائلی از این دست نیز باشند.
در این تلاقی، نکته‌ای که می‌توان به آن اشاره کرد، ناهمخوانی بخشی از بدنه خانه سینما با هیات مدیره جدید آن است. هیات مدیره‌ای که در هفدهم شهریورماه، طی انتخابات داخلی خود، مناصب را مشخص کرد و طبق اساسنامه، می‌بایست ظرف حداکثر ۲ ماه، مدیرعامل را معرفی می‌کرد که این مهم، تا امروز که ۲ ماه و ۱۹ روز از آن رخداد می‌گذرد، هنوز به سرانجام نرسیده و کرسی سیزدهم مدیرعاملی خانه سینما، همچنان خالی است.
در این ۲ بیانیه، آنچه رخ داده، روبروی هم قرار گرفتن بخشی از بدنه با حاکمیت خانه سینما است که طبیعتا نمی‌تواند رضایت‌بخش باشد. خانه سینما در تمامی این سال‌ها به این مورد متهم بوده که نتوانسته اقدامات ولو حداقلی در مسیر تامین امنیت شغلی و معیشت حدود ۵ هزار عضو خود انجام دهد. این ناتوانی، هر بار در موقعیت‌های مختلف، از زبان بخشی از بدنه، مورد مطالبه قرار گرفته و متاسفانه همچنان نیز تا وضعیت مطلوب فاصله بسیاری دارد.
حالا امروز که برخی از هنرمندان، دچار مشکلات امنیتی شده‌اند، خانه سینما درصدد است تا با رفع این مشکلات و بعضا سوءتفاهم‌ها، زمینه بهبود شرایط را فراهم سازد. قطعا، این اتفاق، یک حرکت رو به جلو و در راستای حمایت از اعضا صورت گرفته است اما اینکه خانه، تنها در شرایطی از این دست، کنش‌مند ظاهر شده و در قبال تامین امنیت شغلی بدنه خود و البته رفع تنگناهای معیشتی آنها، قدم موثری برنداشته، تناقضی است که سبب شده تا بخشی از بدنه سینما، در برابر این اقدام هیات مدیره جدید، قد علم کرده و آن را نکوهش کند.
خانه سینما، بزرگ‌ترین و مهمترین نهاد صنفی سینمای ایران است که در تمامی این سال‌ها، درگیر نوعی سیاسی‌کاری بوده و متاسفانه نتوانسته اقدامات ارزنده‌ای در مقولات صنفی و معیشتی اعضای خود به انجام برساند. به همین دلیل وقتی این خانه در برابر نوع برخورد با چند هنرمند، دست به انتشار بیانیه و تهدید به اعتصاب و اعتراض می‌زند، این اقدام آنها، به سیاسی‌کاری تعبیر شده و اعتراض بخشی از بدنه سینمایی کشور را به همراه دارد.
بنابراین ضروری است که خانه سینما در حیات جدید خود، همچنان که به وضعیت امنیتی اعضای خود واکنش نشان می‌دهد، در زمینه تامین حداقل‌های معیشتی آنها نیز گام برداشته و با این کار، به گوشه‌ای از ماهیت و وظایف صنفی خود عمل نماید.
طبیعتا در چنین رویکردی است که شاهد نهادی منسجم خواهیم بود که صدای تفرقه و اعتراض از آن به بیرون درز پیدا نمی‌کند.
