انگشت اتهام به سمت بازیکنان؛ این عملکرد در شأن استقلال نیست!
به گزارش کا 118، استقلال حتی در بهترین فرم تاکتیکی خود در یک ماه اخیر -روزهای بحرانی- نمی‌تواند فوتبالی منسجم در خطوط سه‌گانه به اجرا بگذارد. در حالی که تا حدی در خط میانی و خط حمله استقلال مقابل الهلال اوضاع امیدبخش جلــــــــوه کرد، اما باز هم شاهد اشتباهات مرگبار مدافعان در خط دفاعی بودیم؛ نقطه‌ای که به نظر می‌رسد به مانند یک پاشنه آشیل منجر به فروپاشی استقلال شده و شکست‌های پی درپی از همین خط سرچشمه می‌گیرد.
شاید این برداشت به ذهن متبادر شود که با این تحلیل اوضاع استقلال در خط میانی و خط حمله ایده‌آل‌تر از عناصر خط دفاعی به تصویر کشیده شده باشد اما نقد مدافعان استقلال هرگز به منزله رو به راه بودن اوضاع فنی بازیکنانی نیست که در خط میانی و خط حمله بازی می‌کنند.
در واقع اینجا صحبت از میان بد و بدتر است و بی‌تعارف باید به این واقعیت مهر تأیید زد که استقلال در یک ماه اخیر که بیشترین شکست‌های تاریخ این باشگاه را رقم زده، در همه جهات وضعیتی بغرنج و ناامیدکننده داشته است اما در بازی با الهلال تا حدی عملکرد هافبک‌ها و مهاجمان نسبت به بازی قبل بهتر بود اما در خط دفاع باز هم شاهد اشتباهات مکرر بودیم تا باختی دیگر در کارنامه استقلال به ثبت برسد.
این وضعیت بیشتر نشأت گرفته از جذب بازیکنانی است که در قد و قواره این باشگاه نبودند. گرچه نباید از خطای مدیران باشگاه استقلال در سال‌های اخیر بابت از دست دادن ستاره‌ها و خروج‌های نابهنگام سرمایه‌ها و تضعیف تیم به سادگی عبور کرد، اما به موازات آن جذب بازیکنان جدید نیز هرگز اصولی و منطبق برنیاز و شخصیت تیم پیش نرفته و گزینه‌هایی به استقلال آمده‌اند که از لحاظ فنی در حد نام استقلال نبوده و به قول معروف پیراهن این باشگاه برای‌شان گشاد بوده است.
روزگاری نه چندان دور استقلال آن قدر گزینه و مهره برای وارد کردن به ترکیب اصلی خود داشت که سرمربی دچار سرگیجه مفرط می‌شد اما اکنون در استقلال به یاد آن مثل معروف یک لنگه کفش در بیابان غنیمت است می‌افتیم که با شرایط کنونی استقلال بی‌شباهت نیست و سرمربی این تیم را به چالشی سخت کشانده تا از میان انبوهی از بازیکنان ناکارآمد، ناآماده و دراوج بی‌مسئولیتی، 11بازیکن اصلی را انتخاب کرده و وارد ترکیب کند: سیدحسین حسینی، روزبه چشمی، سامان فلاح، ابوالفضل زمانی
(84 – ضرغام سعداوی)، میلاد زکی‌پور، زبیر نیک نفس، دیدیه اندونگ، گائل کاکوتا (84 – امیرعلی صادقی)، رامین رضاییان (10 – علیرضا کوشکی)
(69 – آرمان رمضانی)، جلال‌الدین ماشاریپوف و محمدحسین اسلامی.
کدام یک در حد واندازه نام و اعتبار استقلال بازی می‌کنند؟ حتی نمایش نسبتاً مطلوب‌تر اندونگ یا گاهی ماشاریپوف نیز نمی‌تواند انتظارات را تأمین کند.
استقلال با انبوهی از بازیکنان بی‌مایه مواجه است که انگار حتی اصول اولیه بازی فوتبال را چنان از یاد برده‌اند که از کنترل یک توپ ساده نیز عاجزند.
انتهای پیام/
